
Bekende Nubische musici
Hamza el-Din, geboren in Toshka, wordt ook wel de vader van de Nubische muziek genoemd. Zijn exacte leeftijd is niet bekend, men schat dat hij 75 jaar is geworden. Hij was de eerste Nubische muzikant die muziek heeft gecomponeerd voor de oud als soloinstrument. Hij bespeelde ook de tar, een slaginstrument, dat ook in felucca’s veel worden gebruikt om samen met de toeristen muziek te maken en te zingen. Toen hij in 1964 optrad voor Amerikaans publiek, bracht de folk zangeres Joan Baez hem onder de aandacht van Vanguard Records, die uiteindelijk zijn album “Music Of Nubia” uitbracht. Een ander zeer bekend album is “Escalay: The Water Wheel”. Dit album is van grote invloed geweest op het nu populaire genre “wereldmuziek”. Nadat Hamza el-Din naar Amerika was geëmigreerd, heeft hij een sterke invloed gehad op de muziekcultuur van de African Americans. Meer informatie
Ali Hassan Kuban (1929 – 2001). Hij was de eerste die met zijn eigen band de girba (een soort doedelzak) begon te spelen, op huwelijksfeesten in Cairo. In het jaren ’50 begon hij Westerse instrumenten aan zijn band toe te voegen, zoals de saxofoon, elektrische gitaar, basgitaar, orgel, trompet en accordeon. Door zijn contract met de Duitse platenmaatschappij Piranha, werd hij ook international bekend in het genre “wereldmuziek”. Meer informatie
De Soedanese Mohammed Wardi heeft een rijke zangcarrière opgebouwd in de Nubische en Arabische taal, met gebruikmaking van diverse instrumenten, waaronder de Nubische tanbur. Hij behoort tot de top van Afrikaanse zangers, met songs over romantiek en passie, Nubische folklore, vaderlandsliefde en politiek, waarvoor hij meermaals in de gevangenis belandde. Anderzijds kreeg hij van de universiteit van Khartoem een doctoraat in de literatuur, voor zijn onderzoek naar de Nubische talen en de bekendheid die hij daaraan gaf. Meer informatie
Mohamed Mounir (geboren in Aswan in 1954) is mateloos populair, niet alleen in de Arabische wereld, maar ook ver daarbuiten. Zijn popmuziek geörienteerd stijl vindt zijn wortels in diverse Egyptische en Afrikaanse muziekstijlen. Ook is zijn muziek geïnspireerd door reggae en jazz. Zijn teksten zijn vaak sociaal en politiek van aard. Daarnaast is Mounir een bekend acteur in Egyptische films. Meer informatie
Nubische muziekcultuur
Toen de Nubiërs hun oorspronkelijke woongebied moesten verlaten door het ontstaan van het Nassermeer, werd gevreesd dat de Nubische cultuur zou verdwijnen. Zeker wat de muziekcultuur betreft, zijn die sombere voorspellingen niet uitgekomen. Integendeel, de Nubische muziek is erg populair in Egypte en daarbuiten, o.a.
omdat veel songs ook in het Arabisch (met een Nubisch accent) worden uitgevoerd. Nubische muziek is bovendien een belangrijke invloedsbron van de blues geweest.
Nubische muziek nieuwe stijl heeft een groeiend aantal fans, niet alleen binnen,
maar ook buiten de Nubische gemeenschap.
De Nubiërs kennen eveneens eigen dansstijlen, die van generatie op generatie worden overgedragen (o.a. op bruiloften)
en waar ook veel toeristen mee kennis
maken door optredens van Nubische folkloregroepen op cruiseboten en in hotels.
Muziekinstrumenten
Drums en handengeklap zijn kenmerkend voor de oud Nubische muziekstijl.
Typisch Nubische muziekinstrumenten zijn
de 'rababa' (een soort één-snarige viool), de oud (een soort luit) en diverse percussie-instrumenten, zoals de tar. Tegenwoordig worden meer instrumenten gebruikt, wat de jongere generatie zeer aanspreekt.


